auto apk

Apk

Ik heb net zo veel verstand van auto’s als interesse erin. Het geld dat ik ervoor over heb is daarmee in lijn: zo min mogelijk. Dat autodealers in mijn ogen allemaal louche handelaren zijn, maakt het niet beter.

Ik kan de hand ik eigen boezem steken en het wijten aan mijn gebrek aan kennis over auto’s, onderhandelen en criminele praktijken. Maar dat doe ik niet, want ik zeg liever dat ik de hele autobranche een boevenbende vind.

Zo was mijn eerste auto – een Volkswagen Golf Station uit 2002 die ik liefkozend ‘grafauto’ of ‘lijkwagen’ noemde – na één dag kapot. Iets met een koppeling die het niet meer deed. Na – één – dag.

Een valse start, maar iedereen krijgt een tweede kans, dus ook mijn lijkwagen. Ware het niet dat niet veel later de deur van de bijrijder niet meer open ging. Sindsdien moesten Vriendin en ik noodgedwongen samen door één deur: die van de bestuurder.

Leuk verhaal op feestjes en partijen en het bewijs dat we samen door één deur konden, maar volgens de garage ook een reden om de auto niet door de apk te laten komen. En zo kwam het moment dat we nog één week de tijd hadden voordat de apk verliep en we de zoektocht naar een nieuwe auto niet langer konden uitstellen.

Veel chagrijn, tegenzin en gemok later stonden we in de showroom. “Hoeveel heeft u over voor uw nieuwe auto?” vroeg de verkoper. “Niks,” was mijn antwoord, maar dat zinde hem niet. We waren geen match.

Om maar zo snel mogelijk weer weg te kunnen, wezen we de eerste ‘gezinsauto’ aan die we zagen. Een Toyota Corolla Verso, met vier wielen, een dak en een motor. Na een proefrit van 5 minuten (“Hij doet het!”), goedkeuring van de kinderen (“We kunnen hem roze verven?”) en een keertje schoppen tegen de banden (“Ze zijn hard.”) hadden we een nieuwe auto.

Waren we genaaid met de prijs? Ongetwijfeld, maar ik vond snel van het gedoe af zijn ook wel wat waard en daar had ik dus ook wel wat voor over.

Zo’n 6.000 euro.

Exact een jaar later liep te apk weer af, en je raad het nooit. De auto werd afgekeurd. Nota bene door de banden waar ik een jaar geleden nog goedkeurend tegenaan had geschopt. Ik geloofde er geen zak van, maar ik heb ook te weinig verstand van auto’s om iets zinnigs terug te kunnen zeggen.

En dus mocht ik na 3,5 uur wachten in een garage 450 euro aftikken voor vier nieuwe banden. Mijn opmerking dat ik vijf jaar gratis apk kreeg wuifde de monteur weg – of ik écht dacht dat ook de reparaties daaronder vielen.

Ja, dat dacht ik, boef.

Of de banden echt versleten waren? Wie zal het zeggen… Misschien heb ik er hard tegenaan geschopt, maar de autobranche blijft voor mij een boevenbende.

Laat de Zondagsman wat weten!